අරුමෙකැයි හෝරාව කීම හනික නිම උනේ
සුවඳ මල් අතර බිඟු සමනලුන් සිටි වනේ
අලු පහව අඳුර දී කීම ලහිරු සැඟවුනේ
දයාබර මිතු දමක අපේ කෙටි කතාවේ
මතකයන් පමණි මා සන්තකව පැවතුනේ
වැල්ලෙ එබි පිය ලකුණු රැල්ල නොදසුන් කළේ
පැය කටුව නොඑන් මා වෙතට රැල්ලක් ලෙසේ
වකෙනු ඉඩ සර නැතත් කරන සර යලි දිනක
රැඳෙනු අවසර නැතත් නයන තිර කිසි දිනෙක
අද විලස හමු වන්න නොලැබුනත් මතු දිනෙක
ශිලා කැටයමක් වී හිඳින් ළඟ හැම දිනක
නැගෙන සොමි කැන් යටින් තරු සන්ගවෙනා ලෙසේ
කාලයේ සැඟවුනත් මිතු දහම යම් ලෙසේ
නොමියී දිලේ යුග තාරකාවක් ලෙසේ
සබඳ ඔබ... සබඳ ඔබ... කිම් ලියම් කොයි ලෙසේ?!
එක පාර්ශවීය ප්‍රේමයක් වගේ...... එල එල සුන්දර කවි පන්තිය රස වින්දා ....
ReplyDelete