පිච්ච මල් කැකුළියක්
තව කැකුළියක් එකම නටුවේ
නටුව මගෙ නූනත්
මුදුන් මුල අපෙ එක මැ සොයුරේ
මගේ අත්තේ නටුවකත්
කැකුළකින් කිරි සුවඳ හැමුවේ
එකම නටුවේ කැකුළියන් දැක
මගෙ තනේ කිරි එදත් එරුනේ
කැකුළියන් වෙත ලොබ බඳින්නට
මගෙ කුසින් නම් නෙමෙයි වැදුනේ
එක ගසේ අවු වැසි දැරූ අපි
කැකුළියන් මගෙ ළයෙයි හැදුනේ
පිපීගෙන එන ඒ කැකුළු පෙති
සුවඳ විඳිනට පිනක් නැත්තේ
පැහැ සුවඳ වැඩි කරන් එන්නට
කැකුළු මුහුදෙන් එගොඩ ඇදුනේ
අනේ මගේ කැකුළියන් දෙන්නා
ආයෙ කවදද මම දකින්නේ
ලියුම් කඩදහි රූප ඇමතුම්
ළයට උණුහුම නැහැ ගෙනෙන්නේ
සිනිදු මල් පෙති දිගහැරෙන්නට
සොබාදම අවසරය දුන්නේ
අහස දුටු පෙති හුස්ම ගන්නට
සොබාදම අවසර නොදුන්නේ
ලියුම් කඩදහි රූප ඇමතුම්
ළයට උණුහුම නැහැ ගෙනෙන්නේ
මගේ කැකුළියො ආයෙ නේනම්
හීත හද කුමටද ගැහෙන්නේ
